ISPARTA’nın Eğirdir ilçesinde ailesi pazarcı olan 11 yaşındaki Zeliha Peköz, taraf pazarında tezgahları bir tane biricik dolaşarak depremzedeler üzere müzaheret topladı. Kimi tezgahtan, ‘depremzedelerin canı çeker’ diyerek kendisi de ürünlerden poşetlere dolduran Zeliha, topladığı poşetler dolusu göveri ve meyveyi müzaheret merkezine teyit etti. Zeliha Peköz, “Depremzedeler amacıyla ürün ve sebze getirdim. Pazarcılara teşekkürname ediyorum” dedi.

Eğirdir ilçesinde Zeliha Peköz, babası Güç Peköz ile annesi Gülsüm Peköz’ün pazarcılık yaptığı yön pazarında ilçeye gelen tahminî 500 depremzede üzere esnaftan yardım toplamaya değişmeyen verdi. Asıl ve babası pazarda çalışırken, Zeliha da tezgahları dolaşarak esnaftan depremzedeler üzere yardım istedi. Esnafın verdiklerinin yanı sıra ‘Depremzedelerin canı belki portakal çeker’ diye kendisi da ürünlerden poşetlere dolduran Zeliha’nın çabasını gören aksata esnafı kendisine teşekkür etti.

POŞETLER DOLUSU ÜRÜNÜ YARDIM MERKEZİNE VERDİAkşama büyüklüğünde tezgahlardan poşetler dolusu sebze ve kâr toplayan Zeliha Peköz, ürünleri Eğirdir Kaymakamlığı ve Eğirdir Belediyesi ile Eğirdir Toplumsal ve Yardımlaşma Vakfı’nın ortaklaşa organize ettiği müzaheret çadırına götürerek, görevlilere verdi. Zeliha’nın içli çabasını öğrenen Eğirdir Kaymakamı Hiçlik Polat ile Eğirdir Şehremini Iye Asuman bile onunla dostça ederek kutlama etti.’BUGÜN APAÇIK GİBİ ÇALIŞTI’Deprem çadırı fahri görevlisi mütekait polis amiri Kuzuluk Büyükçetin, “Kızımızın getirdiklerinin listesi burada. Kızımız pazardan topladığı meyve ve sebzeleri doğrulama etti. Biz de onları vasıta altına aldık. Namına çokça teşekkür ediyoruz. Yoz zaman salt kabilinden çalıştı” dedi.’BÜTÜN ÇOCUKLARA ÜZÜLMÜŞTÜM’

Isparta Şehit Atilla Şener Ortaokulu 5’inci dershane öğrencisi Zeliha Peköz, depremin kendisini haddinden fazla üzdüğünü söyledi. Depremzedelere destekte mevcut olmak için veriş esnafından semere ve sebze toplamaya değişmeyen verdiğini anlatan Peköz, “Depremzedeler amacıyla ürün ve sebze getirdim. Pazarcılara teşekkür ediyorum. Gönüllerinden kopan sonuç ve sebzeleri depremzedelere bağışladılar. Pazartesi günü babam hareket olduğunu söyledi, evvel özellikle inanmamıştım ama hep kanallarda çıktı. Salı günü babam ve kuzeni Adıyaman’a gitti. Ben bile oraya gitmek istedim amma babam ‘bir elan yer sarsıntısı olur’ diye beni götürmedi. Hep yollar ikiye ayrılmıştı. Bütün çocuklara üzülmüştüm. Bire Bir çocuğa babasının öldüğünü söylememişlerdi, orada çokça ağlamıştım” dedi.