Hem Dünya’da hem da Merih’ta görülebilen ve yüzeydeki tozları birbirine katan hortumlara toz şeytanı ismi veriliyor. Bunlar, gayrı hortumlardan farklı adına bulutlardan aşağı akla yatkın değil, yerden yukarı doğru oluşuyor. Mars’taki türap şeytanları, evvel kendisine 1985’te Viking Orbiter eliyle keşfedilmişti. Merih’ın iklimini elan iyi anlamak için o zamandan beri bu şekillerin üstünde icraat yürütülüyor. Mars’taki türap hortumları, normal hortumların tersine güneşli günlerde ortaya çıkıyor ve genellikle fırtınalarla ilişkilendirilmiyor. NASA henüz önceki, 20 kilometre yüksekliğe vasıl toz şeytanları gözlemlemişti. Avrupa Uzay Ajansı (ESA), zer gezegenin yörüngesindeki ExoMars Trace Gas Orbiter ünlü gök aracının kaydettiği aynı fotoğrafı paylaştı. Fotoğrafta Merih yüzeyinde rüzgarlar dolayısıyla oluşan eğimler ve türap şeytanlarının bıraktığı izler görülüyor. ExoMars uzay aracının çektiği yakılaştırılmış görüntüde, toz şeytanlarının izleri gökçe renkle vurgulanıyor. 1 Küçük Ay 2021’üstelik feza aracının üzerindeki CaSSIS kamerasıyla kaydedilen fon, Zer Gezegen’in güneyindeki Argyre Planitia ünlü ovayı gösteriyor. Görüntüdeki yeryüzü çarpıcı özellik ise dallara mümasil incerek, kıvır kıvır hutut. Bu çizgiler, türap şeytanlarının tozlu arazilerde gezerken arkasında bıraktığı izleri gösteriyor. NASA’nın gezegenin yörüngesinde dönen Mars Reconnaissance Orbiter ünlü gök aracı, 2020 yılında Galle Krateri’nde kâin kumulların üzerindeki türap hortumlarını görüntülemişti. Toz şeytanlarını temaşa etmek, veri insanlarını Mars’ın yüzeyindeki değişiklikler hakkında bilgilendirebilir. Yüzeydeki tozun elbet akıntı ettiğini görmek, kumulların nasıl ve nerede oluşabileceğini birlikte açıklayabilir. Bu birlikte gök ajanslarının ve şirketlerinin iniş alanlarını ve hassaten gelecekteki kolonileri kuracak gizil alanları henüz gür planlamasını sağlayabilir.