Dünyada mevcut göktaşlarının yarısından fazlası Antarktika’da vadi alıyor. Zira burasının albeni koşulları, uzaydan mevrut kayaların bozulmadan korunmasını sağlıyor. Antarktika’ya düşen göktaşları, buz tabakalarının içine yerleşerek kayboluyor ve iri ayrımsız kısmı tabakanın altındaki okyanusa düşüyor. Buzun atak şeklinin yanı sıra, iklim ve yerey koşulları akıllıca olursa, göktaşları gökçe buzun yüzeyinde açıkta kalabiliyor ve bu sayede cisimler tezelden tespit edilebiliyor. Sentetik zekadan yararlanan bilgi insanları, Antarktika’da keşfedilmeyi muntazır anlaşılan 300 binden çok göktaşı olduğunu tayin etti. Bu taşların nerede bulunabileceğiyle ilgilendiren tıpkısı harita hazırlandı. Araştırmacılar, esbak sezme görevlerinde toplanan verileri ve peyk görüntülerini aynı algoritmaya aktardı. Bireşimli zeka; kıvılcım, buz hızı, akım ve içgüdü verilerini kullanarak benzeri çözümleme yaptı. Sonuçlara bakarak harezmi yolu, göktaşı itibarıyla zengin olduğu bilinen bölgelerinin kestirmece yüzdelik 83’ü akilane tanımladı. Bireşimli zeka ayrıca, daha keşfedilmeyenlerle birlikte çok sayıda meteroitin olabileceği 600’den çok havza belirledi. Veri insanları, Antarktika’da bugüne kadar mevcut 45 binden fazla göktaşının, bölgedeki hep göktaşlarının sadece yüzde 5 ila 13’ünü oluşturduğunu söylüyor.