Yarkovsky Etkisi, dönüş boyu soğurulmuş olan fotonların kafasız salınmaya başladığı andan itibaren göktaşlarına uyguladığı hızlanma veya yavaşlama kuvvetine deniyor. Gelin bu konuya az buçuk daha duruluk getirelim. Bildiğiniz üzere evrendeki göktaşları, bire bir Dünya ve bir gezegenler kabilinden özlük etraflarında dönüyor. Bu nedenle, tıpkısı Dünya’daki kabil göktaşlarında bile tün ve gündüz oluşuyor. Ancak aynı göktaşının yıldızına çevrilmiş kısmı, yani çerağ alan aydınlık kısmı,  yıldızdan gelen ve yol taşıyan fotonlara maruz kalıyor. Gelen fotonların tıpkısı kısmı göktaşı eliyle yansıtılırken, ayrımsız kısmı dahi soğuruluyor. Gelen ışığı soğurgan göktaşının yüzeyi ise ısınmaya başlıyor. Fakat göktaşı dönmeye devam ettikçe, bu kat adım adım şeb olmaya başlıyor ve soğurulan fotonlar bu nöbet birlikte göktaşından köylü salınıyor. Fotonların bu salınımı, göktaşına bukağılık uygulayarak, göktaşını yavaşlatıyor yahut hızlandırıyor. (Göktaşının bölüm yönüne göre bukağılık değişiyor.) İşte bu duruma Yarkovsky Etkisi deniyor. Yarkovsky etkisi,  boş zamanlarında Rusya’birlikte ilmî sorunlar üzerinde etkin Polonez inşaat mühendisi Ivan Osipovich Yarkovsky aracılığıyla keşfedildi. 1900’lü yılların başlarında ilmî aynı abece kaleme kayran Yarkovsky, uzaydaki nesnelerin ısınması zımnında ayrımsız kuvvete maruz kaldığından ilk defa bahsetti.