Sivas ’ta kalaycılığın sonuç temsilcileri mesleği devredecek çırak bulamıyor

Kalaycılık ahali becerisi, sabır, özen isteyen mesai vahim bir çığır. Geçmişi haddinden fazla eskilere müstenit ve geleneksel ayla mevrut bu mesleğin temsilcileri imdi yok denecek büyüklüğünde azaldı. Teknolojinin üretimi kolaylaştırması, gençlerin kendilerine umum sanatlarını meslek namına akseptans etmemesi kalaycılığı çağın gerisine itti. Kalaycılığın son temsilcilerinden 71 yaşındaki 5 bala babası Hacı Korkmaz, 61 yıldır aşkla yaptığı mesleğini sürdürüyor. 10 yaşında şakirt olarak işe girdiği mesleğinde 61 yılı dolduran Korkmaz, hisse senedi hesabına şakirt bulmakta ağırbaşlılık çekiyor. Korkmaz, sahtekârlık mesleğinde 50 senedir çırağın olmadığını söyledi. Küçük yaşta bu işe başladığını anlatan Hacı Korkmaz, “Bu mesleği fail 3 güç kaldık. Vaktiyle burada 150 devam kalaycı dükkanı varmış anlatılanlara göre, demin tümce bıraktı 3 devam herif kaldı burada. Arkadaşım orada siliyor düzeltiyor, ego bu ocakta kalaylıyorum. Ondan sonraları müşteriye veriyorum. Kalay yaparken kullandığımız malzemelerden biri sövme, biri nişadır, ayrımsız ötekisi ise iğ. Bu ocakta kullandığım malzemeler bu yani. Vaktiyle örneğin levha olurdu çekiçle düzeltir yapardık, pres gelirdi. Tokat ’tan onu yapardık kazan, leğen kabilinden şeyleri. Bu meslekte şakirt zir yukarı 50 senedir bulunmayan, zira bu mesleğe gelmez. Onun üzere de çırak bulamıyoruz, o yüzden çığır bitiyor. Öncekiler bırakıyor ama yetişen olmuyor, yetişen olsa onlar bitmeme valör amma yetişen bile namevcut. Bu iz 3 kişinin elinde kaldı. Bu çığır tahakküm, o bakırı yaparken bilek gücüyle yapılıyor, ocağa geçtiğinde bilek gücüyle kalaylıyorsun bunları. Bunlar baskı iz, söz temsili kesiksiz ocakta terlersin. Ocağın derecesi anlaşılan olanaksız, dışarının sıcaklığına sınırlı bilfarz kışın serin olur familya. Şu an yaz olduğu için yunak amma şita mevsiminde serin olur. Biz bu dükkanda 10 senedir çalışıyoruz.” diye konuştu. Baba mesleği üstelik sahtekârlık olan ve mufassal yıllardır Hacı Korkmaz ile gelişigüzel çalışan Yunis Şevran, “Bu mesleğe ben ortaokulu bitirince liseye gitmedim, babam bakırcı, kalaycıydı, hakeza babamın yanı sıra çalışmaya başladım. Askere gitmeden geçmiş aynı yere gittim çalıştım ayrımsız buçuk yıl büyüklüğünde, kavrayışsız geldim. Askerden geldikten sonraları ayrıksı tıpkı gelişim bulamadım, babamın yanı sıra çalışmaya bitmeme ettim. Babam öldükten sonra babamın arkadaşı vardı onunla bu arada çalıştım, o birlikte yaşlanıp bıraktıktan sonra Hacı ustamla öz dükkanımızda çalışmaya başladık. Şakirt yetişmiyor bu meslekte. Tıpkısı Hacı yırtıkça kaldı, ben kaldım, ayrımsız de Mehmet ustanın oğlu var Hiçlik. O da sökel olduğu için çalışamıyor. Bitti, ödemek amacıyla olan tıpkı çığır” şeklinde konuştu.
Share: