Siverek ilçesine sınırlı Söylemez Kırsal Mahallesi’nde canlı ve rastgele sene sayı farkı 500 dönüm arazide pirinç eken Aytar kardeşler, pirinç ekilen tarlanın sert kayalıklardan oluşması zımnında biçerdöverin giremediği bölgelerde, atalarından küsurat yüzlerce yıllık gelenekle, oraklarla düğü hasadı yapıyor. Sabahleyin saat 07.00 sıralarında işe başlayan işçiler akşam ezanı saat 17.00 ’ye büyüklüğünde çakaralmaz güneşin altında çalışırken, işçiler beyninde ailelerine müzaheret etmek üzere müteharrik üniversiteli gençler dahi düzlük alıyor. Pirinç yetiştirmenin babasından namına bırakıt kaldığını söyleyen 73 yaşındaki Hüseyin Aytar, 50 yıldan fazladır bu işi yaptığını söyledi. Aytar, “Benim rahmetlik babam bu işi yapmaktaydı, o merhum oldu, tığ halen bu işi yapmaya devam ediyoruz.” dedi. Dördüncü ayda pirinç tohumunu attıklarını ve metin sürecin 6 ay sürdüğünü belirten Hüseyin Aytar, “Tohumu attıktan sonraları sallama su veriyoruz, arazi taşlıktır, bilcümle el gücüyle çalışıyoruz. 6 kamer sonra düğü yetişiyor. Ondan bilahare arazimiz taşlı olduğundan, kalıç ve elle, meydan yerler olursa biçerle biçiyoruz.Orda torbalara koyduktan sonradan, satışa sunuyoruz.” şeklinde konuştu. Bu sene iştirakçi sıkıntısı yaşadıklarından etraf işçilerin benzeri bölümünü Kahramanmaraş ’tan getirdiklerini belirten Aytar, “Bu yıl su azdı 300 dönüm ektik, normalde herhangi bir yıl averaj 500 dönüm ekiyoruz. Geçen sene fiyatlar bol değildi, bu yıl halen satmadık ama bu yıl fiyatların mebzul olacağını rüya ediyoruz. 25 kilogramın 350-400 TL arası gideceği söyleniyor.” ifadelerini kullandı. Bu yıl Aksaray Üniversitesi Özel Eğitim Bilimi Öğretmenliği Bölümü’nü kazanan Mihriban Aytar, ailesine ulama için tarlada çalışıyor. Mihriban Aytar, “Burada hem aileme ulama icat etmek ve hem dahi darülfünun harçlığımı çıkartmak için çalışıyorum. Esasta bu mücahede print görünse üstelik biz çoluk çocuk amacıyla çok domuzuna tıpkı etkinlik oluyor, akrabalarımın birçoğunu burada görüyorum, hep birlikte burada çalışıyoruz, tarlanın çokça aşkın tıkız olması az buçuk el ama tekrar birlikte yaptığımız işi seviyorum.” ifadelerine düzlük verdi. Küçüklüğünden beri tahakküm koşullarda çalıştığını ve zoru gördüğü amacıyla başarılı olmayı kafana taktığını belirten Aytar, “Ego zoru gördükçe kıraat hevesim arttı, annem huzursuz olduğu amacıyla peyda öğretimden okulu bitirdim, ayan öğretimden üniversiteyi kazandım.Birçoğu 27 yaşlarında ablalar bile kendilerini küşade öğretime yazdı.” şeklinde konuştu. Kahramanmaraş ’tan ailesiyle alay malay çalışmaya geldiğini söyleyen Fatma Değeri ise “Ailemle birlikte 10 gündür burada çalışıyoruz, averaj 15 dönme daha çalışacağız. Sabah erkenden başlıyor, akşam ezanı saat 3 veya 4 ‘te işi bırakıyoruz, bana el gelmiyor, ekmeğimizi buradan kazanıyoruz. Sıkıntımız namevcut çok şükür.” diye niteleyerek konuştu. .