Mıknatısi düz yerine nitelendirdiğimiz ve ara sıra karşımıza çıkan kavram, akıntı eden neşelilik yüklerinin oluşturduğu ve yıldız-güney kutupları bulunan yapılardır. Manyetik alanların varlığı gözle görülemez ve çizgilerle tabir edilir. Mıknatısi alanı henüz yakından tarassut etmek için mıknatısı ele alalım. Tıpkı mıknatıs N (North=yıldız) ve S (South=Cenup) tutmak amacıyla iki mıknatısi kutba sahiptir. Manyetik kayran çizgileri, mıknatısın manyetik N kutbundan çıkarak mıknatısi S kutbuna izansız döner. Bu akım çorak aynı döngü olarak tekrarlanır ve kapalı aynı kısır döngü oluşturur. Mıknatısi alanları oluşturan elektronlar, hem kendi eksenleri etrafında hem bile bulundukları atomun çekirdeklerinin etrafında akım ederler ve elektronların hareketi bire bir mıknatısi düzlük oluşturur. Bu sayede düz içerisinde mevcut malzemelere bile manyetik özelliklerine bakarak benzeri güç uygular. Mıknatısın demir, nikel ve kobalt kabil gâh metalleri çekmesini bu duruma örnek kendisine gösterebiliriz. MÖ 13. yüzyılda Çin’dahi pusula kullanılmaktaydı. Yunanların MÖ 800 yıllarında manyetizma hakkında bilgileri vardı. Manyetit taşının (Fe3O4) çıpa parçalarını çektiğini keşfettiler. Efsaneye bakarak Manyetit adı, sürüsünü otlatırken ayakkabısının çivileri ve sopasının ucu iri manyetit parçalarına yapışıp kalan Magnes adlı çobandan geliyor. 1269’da Pierre da Maricourt, doğal global bir demirkapan yüzeyinin çeşitli noktalarına ayrımsız enjeksiyon yerleştirerek iğnenin aldığı yönlerin haritasını oluşturdu. Yönlerin, kürenin uymaz boyunca aykırı iki noktasından sabık ve küreyi muhasır çizgiler oluşturduklarını gördü. Bu noktalara mıknatısın kutupları adını verdi. Henüz ahir deneyler, şekli hangi olursa olsun seçme mıknatısın şimal ve güney polar denen iki kutbu olduğunu gösterdi.