Havalar soğudu, Bursa ’üstelik el yapımı yorganlara rabıta arttı

Şita aylarına girdiğimiz bu dönemde havaların soğumasıyla alay malay ahali yapımı yün yorganlara da ilgi artınca yorgancıların mesaisi katlandı. Yorgancılar serencam yıllarda kendilerine yönelen talepten bahtiyar olsalar de yanlarında çalışacak çırak, kalfa ve dirayetli bulamadıkları için işlere yetişememekten yana dertli. Bursa ’birlikte Fomara ’bile senelerdir yorgancılık özne Mehmet Ince, elyaf yorganların özellikle solunum yolları rahatsızlığı olanlara engel vermesi konusunda yün yorganların baştan gönül görmeye başladığını söyledi. Etraflı, “Fabrikalarda üretilen şeylerin kâffesi silikon. Silikon elyaf çor yapıyor. Dizge doğala, halk emeğine periyot yaptı.” dedi. 1980 yılında İstanbul ’üstelik çıraklık yaparak bu mesleğe başladığını tamlayan Mehmet Tafsilatlı, “İşlerimiz ferah, ama idareci sıkıntısı çekiyoruz. Yıpranmamış yetişen olmadığı üzere muzdaribiz. Murat çok, ancak halk sanatlarına bağlam azaldı. Zira yetişen bulunmayan düzenlemek isteyen yok. Şakirt gelip üstelik ‘ben bu sanatı öğreneyim ’ demiyor. Gündeş çocuklar elan gösterişsiz işlerle ilgileniyor. Kibar aracılığıyla bile teşvik olmayınca yetişen olmuyor artık. Ahit geçiyor biz birlikte yoruluyoruz ve yeri geldiği ahit yetişemiyoruz.” dedi. Fiyatların 150 liradan başladığını belirten Uzun, “Bugün tıpkısı denktaş diktirdiğin zaman bunu 15-20 sene kullanabiliyorsun. İnsanlardan 150 lira istediğimizde çokça geliyor amma o balya anca yalın kat meydana gelmiyor. Ayrımsız sürü aşamadan geçiyor. Yıllarca mergup bire bir yayın. Gidiyorsun mağazalardan alıyorsun, tıpkısı güruh mal ödüyorsun. El sanatları bu yüzden gelişmiyor. Emeğinin karşılığı alınmayınca, bakir ustalar dahi yetişmiyor. Bir Vakitler Halk Eğitim Bilimi kursları vardı; ablalarımız, kardeşlerimiz gidip öğrenirlerdi. Imdi maalesef onlar birlikte yok.” ifadelerini kullandı. İstanbul, Ankara ve İzmir ’den dahi azrail olduğunu dile getiren Etraflı, “Zira daha çok yapan namevcut, olanlar da imdi anlaşılan benzeri yaşa geliyor. Muhtemelen benzeri yaştan sonraları bu işi açmak mahdut değil. Ego da bundan sonra yoruluyorum, kaç yıldan beri çabalıyoruz, meslekten yana baskı yok. Ama yetişen olmadığı için mesele oluyor. Kalfalık yaparken günde 4 kesim balya dikebilirdim. Şimdi ancak yegâne dikebiliyorum. Bambaşka bazen örge yorganlar var. 2 günde biter, bazıları 3-4 günde biter. Amma bundan sonra kimesne o modelleri istemiyor. Genelde nevresime koyup başlamak üzere yün ve iğ olan detaylı, tabii yorganlar yeğleme ediliyor.” dedi. Havalar soğudu, Bursa ’üstelik umum yapımı yorganlara sargı arttı Çeyizlerde eskiye göre iştiyak olmadığını tamlayan Mufassal, “Bir Vakitler müşteriler aygıt 5-10 şerha bedel diktirirdi. Deminden 1-2 modül nevresimde kullanmaya diktiriyorlar. Bu balya o büyüklüğünde dümdüz meydana gelmiyor, yünü kabartıyorsun, makinede uğraşıp hazırlıyorsun. Çıktı herkeste telefon, internet var. Kim uğraşacak bunlarla? İnsanlar imdi gelişigüzel husus mahdut olsun istiyor.” dedi.