Koronavirüs nedeniyle evde geçirilen sürenin artması, bilgisayar ve telefon kullanımını bile yukarılara akıllıcasına çıkardı. Ancak bu genişlik, özellikle çocukların bazı sorunlarla yüz yüze kalmasına bozukluk oluyor. Çocukların uzun müddet ara geçirdiği bazen bilgisayar oyunları, içerdiği sürat ve taban tanımaz öğeler sebebiyle üstelik sık sık tartışmaların odağına geliyor. İstanbul Medipol Üniversitesi İnsan ve Topluluk Bilimleri Fakültesi Akademisyen Doç. Dr. Kaasım Fatih Çetince, pandemi döneminde çocukların evde teknoloji ürünleriyle geçirdikleri vaktin uzamasının berenarı natürel ve alışılagelen benzeri format olduğunu söyledi. Çetin, “Bittabi, burada uygulayım bilimi ürünleri ile olan ilişkinin biçimi ve niteliği belirleyici tıpkısı öge olacaktır. Burayı biraz daha anahtar olursak, çocukların teknolojiyle ve uygulayım bilimi ürünleri ile ilişkisinin ne amaçla, ne şekilde, kimlerle, ne sıklıkta ve hangi kadar süreyle olduğu önemlidir. Örneğin, boğunç, yara, ocumak, zavallılık vb. hislerden ayrılmak için oynanan bilgisayar oyunu ile, hararetli ve ağır ezgi vakit etmek üzere oynanan oyun arasındaki etkilerde elbette kısa ve detaylı vadede ayrımlılık olacaktır.Çünkü kontra hislerden kurtulmak ya dahi okşamak amacıyla yapılan seçme şeyin rahatlatıcı etkisi, oyun ekranının kapatılması büyüklüğünde gücük sürecektir.” diye konuştu. Oyunların belli aynı arama süreci içerisinde oynatılması gerektiğine dikkati çeken Müşkül, şunları ifadeleri kullandı: “Oyunların çocukların yaşlarına ve aksiyon düzeylerine uygun seçilmesi, belirli beş altı diliminde muayyen aynı müddet sınırı içinde kullanılması ve nasıl belli başlı sürelerle üstelik olsa çocuklar baziçe oynarken ebeveynlerin da onlara zevcelik etmesi, teknolojinin şuurlu ve sakıncasız kullanılması açısından berenarı faal olacaktır. Şayet bu şartlar sağlanırsa, oyunlar ebeveynlerin çocukları ile ilişkisinde günümüzde berenarı pop olan ‘kaliteli mesafe geçirme’ amacına bile yardım sağlayacaktır. Örneğin, oyun içerisinde pek aynı durum karşısında ebeveyni ile takım olan tıpkısı çocuğun, o müddet süresince bindi ahzetmek, kabullenmek, muhafaza etmek, bu arada tevessül etmek gibi birçok zer tecrübeyi dahi deneyimlemesi gibi tür. Esasen de alelhusus ebeveynler için şunu gene vurgulamakta kâr olacaktır: Çocukların bilgisayar oyunlarına etraflı süreler koridor harcaması, kendilerine müspet tecrübeler yaşatacak diğer alanlarda işlerin sağlam üstelik uğrunda gitmediğinin göstergesi gibi.Bu gerçekçi simülasyonlar çaba kabilinden aktöresel kurallara çapraz temaları da barındırdığından insanlar üstünde huysuz baskı yaratıp yaratmayacağı sorularına elan çok yoğunlaşılmıştır. Iletişim Araçları-hüküm ilişkisini inceleyen 51 bin delege ile gerçekleştirilen 280 çalışmanın analizini özne ayrımsız iş göstermiştir ki; ivinti içerikli programlara lazım televizyondaki gibi muhteriz mütemmim namına, icap videoteyp oyunları kabilinden enerjik mütemmim yerine maruz kalmanın artmasının çocuklarda ve gençlerde saldırganlık, içe kapanma, dış dünyaya alın hasmane hisler ahretlik kadar serbest tıpkısı yelpazeye yayılan huysuz etkilere etmen olabilmektedir. Çeşitli ülkelerde yapılan benzer çalışmalar dahi sonuçlardaki tutarlılığı göstermiştir.” Bununla beraberinde suç içerikli oyunlar oynamanın tıpkı kişide yegâne başına çaba ve cürüm yatkın durumlar ortaya çıkaramayacağını vurgulayan Zor, “Bu aşamada ana apotr ve belirleyici olan; çocuğun bu oyunlar dışında sağlıklı içtimai ilişkilere ehil olması, spor, hanek, hobi vb. apayrı deste alanlarının üstelik bulunmasıdır.