Duygu ve düşüncelerini ulama çalarak dile getiren Aşırma Veysel Şatıroğlu, 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesine kapalı Sivrialan köyünde dünyaya geldi Esas adı Veysel Şatıroğlu olan sanatçının iki kız kardeşi, çiçek hastalığına yakalanarak hayatını kaybetti. Ihtilas Veysel bile 7 yaşında benzeri hastalıktan ortalık gözlerini kaybetti. Bakraç Veysel, babasının teşvik etmesiyle 10 yaşındayken ulama çalıp şiir okumaya başladı, o dönemin putrel ustaları Çamşıhlı Şanlı ve Molla Hüseyin’den ibret aldı. İlk evliliğini 1919’üstelik Esma Kadın ile işleyen Veysel Şatıroğlu, annesini ve babasını 1920’birlikte kaybetti. Eşinin kendisini metrukiyet etmesi üzerine 1928’de Gülizar Hatun ile evlenen Şatıroğlu’nun, Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarında 7 çocuğu dünyaya geldi. Hüseyin beş altı aylıkken hayatını kaybetti. Babasının namına oyalanması için aldığı sazla geçmiş bambaşka ozanların türkülerini çalmaya başlayan sanatçı, daha sonradan Ahmet Kutsal Tecer’in teşvikiyle öz türkülerini yazıp söyledi. Efsanevi Ahali Ozanımız Aşıramento Veysel – TRT Arşiv Videoteyp
Çamşıhlı Uca ve Molla Hüseyin adlı bağlama ustalarından öğüt düz Veysel şiirlerinde, sıkı sevgisi, beraberlik, ilişki, dünyanın geçiciliği, ölüm ve sevgi temalarını işledi. Veysel, tıpkısı çevrim Türkiye’yi dolaşarak Karye Enstitüleri’nde bağlama hocalığı yaptı. 20. asır intihal el edebiyatının makro temsilcilerinden biri olan Ihtilas Veysel’in deyişleri, 1970’li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok ve Esin Avşar kadar bazen müzisyenler yoluyla üstelik düzenlendi. Veysel’in şiirleri, “Deyişler”, “Sazımdan Sesler”, “Dostlar Beni Hatırlasın” isimli kitaplarında toplandı.